Dziecko jest piękne samo w sobie. Posiada ogromne możliwości doświadczania życia, eksperymentowania, tworzenia rzeczywistości i wchodzenia w nią z pełnym zaufaniem. Posiada pierwotne doświadczenie miłości do siebie, do swojego potencjału, do swojej ekspresji wyrażania siebie, wchodzenia w relację, obecności. Jego doświadczenia są czyste i pełne życia i miłości.
Przychodzi taki czas, kiedy dziecko zapomina o swoich doświadczeniach, na rzecz kształtowania umysłu, jednak te doświadczenia nadal są w nim. Są to tzw., ślady miłości różnych doświadczeń, które pozostają w nim samym. Chociaż można o nich zapomnieć, wyprzeć (jeśli są trudne), to jednak one nadal pozostają.
Dziecko kochając swoich najbliższych, chce ich uratować, pomóc, używa swojej ogromnej kreatywności, aby najbliższym było dobrze. Swoją kondycję dziecięcą, swój potencjał używa w celu polepszenia samopoczucia dorosłych. Nagromadzone emocje, doświadczenia w ciele, nieodpuszczone pozostają. Miłość do najbliższych, otoczenia, zwierząt, do wszystkiego, co żyje, charakteryzuje nasze wewnętrzne dziecko. Ślady jego miłości pozostają w nas.
Co możne zrobić osoba dorosła, aby jego potencjał kreatywny mógł się urzeczywistnić? W pierwszej kolejności uświadomić sobie, że się jest istotą kochającą, pełną miłości i chęci tworzenia i kreowania rzeczywistości. Po drugie, że życie jest dobre i że cokolwiek doświadczyłeś, zrobiłeś, płynęło z twojego serca. Po trzecie, twoja relacja z dzieckiem wewnętrznym, zrozumienie dla niego, współczucia mu, zauważania jego piękna, dobra, spokoju, twórczego podejścia, pomaga mu, aby cię zaprowadzić po swoich śladach miłości.
Ślady miłości wewnętrznego dziecka, są jak tkanie pięknej, cudownej tkaniny, która odsłania wzory i kolory rzeczywistości, pełnej atrakcji przygody bez poczucia wstydu, winy. Każde doświadczenie jest pełnym wyrażaniem siebie, swojego JA JESTEM. Możesz to zrobić poprzez zapoznanie się z różnymi formami pracy opartymi na szerokim i pełnym miłości spojrzeniu na twoje wewnętrzne dziecko.
