Superwizja

 

Superwizja jest wsparciem w pracy zawodowej dla zawodów (pedagogów, psychologów, pracowników socjalnych, psychoterapeutów itd.)., które zajmują się pomaganiem innym ludziom.

 

Superwizja pomaga:

 

  • po pierwsze: w zrozumieniu samego pacjenta, jego dynamiki świadomej i nieświadomej, jego potencjałów, zasobów, rozwoju, mechanizmów obronnych, struktur charakterologicznych, funkcji poznawczych, wzorców transgeneracyjnych;
  • po drugie: w zrozumieniu, w jaki sposób osoba pomagająca (terapeuta) tworzy własną rzeczywistość w oparciu o jego głębokie funkcjonowanie na poziomie somatycznym, psychicznym i duchowym, jak również jego jakości potencjału życia: czucie, ekspresja, relacja, świadomość, obecność;
  • po trzecie: w zrozumieniu i uświadomieniu sobie relacji, jaka jest pomiędzy osobą pomagającą a pacjentem, wzorce przywiązania: bezpieczna, unikowa, ambiwalentna, zdezorganizowana;
  • po trzecie: udoskonalić osobisty warsztat pracy w zakresie pracy świadomej jak i nieświadomej uwzględniając metody i techniki, jakie można zastosować w pracy z pacjentem;
  • po czwarte: w radzeniu sobie z różnymi rodzajami traumami (szokowej, symbiotycznej, rozwojowej, relacyjnej, transgeneracyjnej, które pacjent wnosi do pracy pomocowej;

 

Superwizja jest prowadzona indywidualnie jak i  grupowo.

 

 

Jest inną formą wsparcia dla pracy zawodowej dla zawodów (pedagogów, psychologów, pracowników socjalnych, psychoterapeutów itd.)., które zajmują się pomaganiem innym ludziom. Różni się zasadniczo od superwizji grupowej. Skupia swoją uwagę na całkowitym rezonansie nieświadomym superwizowanego i tego co on rejestruje w swojej przestrzeni w spotkaniu z klientem. Bardzo ważne jest zgłoszenie osoby pomagającej, zarówno to, co jest w tym zgłoszeniu wypowiedziane jak i niewypowiedziane. Podczas spotkania z osobą superwizowaną, ciało, psychika i duchowość odsłaniana się w pięciu jakościach potencjału życia: czucie, ekspresja, relacja, świadomość i obecność.

 

Superwizja indywidualna pomaga:

 

  • po pierwsze: w zrozumieniu samego pacjenta, jego dynamiki świadomej i nieświadomej, jego potencjałów, zasobów, rozwoju, mechanizmów obronnych, struktur charakterologicznych, funkcji poznawczych, wzorców transgeneracyjnych;
  • po drugie: w zrozumieniu, w jaki sposób osoba pomagająca (terapeuta) tworzy własną rzeczywistość w oparciu o jego głębokie funkcjonowanie na poziomie somatycznym, psychicznym i duchowym, jak również jego jakości potencjału życia: czucie, ekspresja, relacja, świadomość, obecność;
  • po trzecie: w zrozumieniu i uświadomieniu sobie relacji, jaka jest pomiędzy osobą pomagającą a pacjentem, wzorce przywiązania: bezpieczna, unikowa, ambiwaletna, zdezorganizowana;
  • po czwarte: udoskonalić osobisty warsztat pracy w zakresie pracy świadomej jak i nieświadomej uwzględniając metody i techniki, jakie można zastosować w pracy z pacjentem;
  • po piąte: w radzeniu sobie z różnymi rodzajami traumami (szokowej, symbiotycznej, rozwojowej, relacyjnej, transgeneracyjnej, które pacjent wnosi do pracy pomocowej;

 

Superwizja jest prowadzona indywidualnie.

 

Grupa superwizyjna przeznaczona jest dla psychoterapeutów, psychologów, pedagogów, wszystkich zainteresowanych uzupełnianiem nowej wiedzy z zakresu pracy według kreacji rozwoju potencjału życia, a także ugruntowanie wiedzy psychoterapeutycznej, którą terapeuta, psycholog posiada.

 

Kreacja rozwoju potencjału życia zwraca uwagę na osobisty potencjał klienta, na jego zasoby, rozwój emocjonalny, psychomotoryczny, struktury charakteru. Ciało staje się pomostem do psychiki i duchowości. Całość pracy odnosi się do esencji JA JESTEM. Pięć jakości potencjału życia: czucie, ekspresja, relacja, świadomość, obecność, są wewnętrzną mapą poruszania się zgłaszanych tematach, problemów zgłaszanych podczas superwizji.

 

Superwizowany temat podejmowany jest w świetle kreacji rozwoju potencjału życia, według pięciu jakości potencjału: czucia, ekspresji, relacji, świadomości i obecności.

 

Podczas superwizji rozpoczynamy od zwrócenia uwagi na ciało, na jego matrycę świadomą i nieświadomą, na psychikę (emocji, myśli, zachowania), duchowość (wolność osobistą). Uczestnik superwizji będzie mógł zgłaszać problemy związane:

 

  • Z dynamiką nieświadomą ciała klienta.
  • Kontekstem, w którym żyje (system aktualny i pochodzenia)
  • Trudnościami rozwojowymi (trauma rozwojowa, relacyjną, symbiotyczną),
  • Z traumą szokową (nagłe zdarzenia),
  • Z budowaniem zmiany w dalszej pracy terapeutycznej.
  • Dotyczące triangulacji,
  • Psychosomatyką.
  • Lęków, agresji,
  • Relacją partnerskich, rodzicielskich.

 

WARUNKI UCZESTNICTWA:

 

  1. Zgłoszenie telefoniczne lub e-mailowe.
  2. Deklaracja uczestniczenia we wszystkich zajęciach. W przypadku chęci zrezygnowania obowiązuje 3-miesięczne wypowiedzenie, ze względu na proces pracy superwizyjnej grupowej i możliwości uzupełnienia składu grupy. W przypadku nieobecności na superwizji uczestnik ponosi koszt nieobecności.

 

SPOSÓB REALIZACJI:

   

  • Superwizja jest realizowana raz w miesiącu od godz. 1600 do 2000.

 

GDZIE:  

 

  • w Instytucie Rozwoju Potencjału Życia.

 

TERMINY:

 

  • zgodnie z terminarzem obecnym na stronie.

 

PROWADZĄCY:

 

  • Piotr Bednarczyk

 

 

Grupa superwizyjna przeznaczona jest dla psychoterapeutów, psychologów, pedagogów, wszystkich zainteresowanych uzupełnianiem nowej wiedzy z zakresu pracy z traumą, a także ugruntowanie wiedzy psychoterapeutycznej, którą terapeuta, psycholog posiada.

 

Psychoterapia zwraca uwagę na osobę, a także różne metody, techniki i sposoby pracy z klientem. W przypadku pracy z traumą będzie można wyraźnie podążać ścieżką psychoterapeutyczną, uwzględniając specyfikę pracy, tzn. zauważanie zasobów pacjenta, deficyty, kontekst, z którego pacjent wyrasta i w którym żyje, linię życia pacjenta i jego ważne wydarzenia w jego historii, zarówno pozytywne jak i negatywne (ruch wahadłowy pomiędzy deficytami a zasobami), poszukiwaniem sensu życia klienta, konstruowaniem przyszłości uwzględniając „ruch miłości życia”.  

 

Szczególnie będziemy rozróżniać zdarzenia pomiędzy:

  1. Pozytywnymi doświadczeniami,
  2. Trudnych doświadczeniami i sposobami radzenia sobie z nimi,
  3. Tzw. Utknięciami – wir traumy.

 

Podczas superwizji pracy z traumą będziemy uwzględniać dynamikę ciała klienta.  Uczestnik superwizji będzie mógł zgłaszać problemy związane:

  • Z dynamiką nieświadomą klienta.
  • Kontekstem, w którym żyje (system aktualny i pochodzenia)
  • Trudnościami rozwojowymi (trauma rozwojowa),
  • Z traumą relacyjną,
  • Z traumą okołoporodową i prenatalną,  
  • Z traumą szokową (nagłe zdarzenia),
  • Traumą transgeneracyjną,
  • Z budowaniem zmiany w dalszej pracy terapeutycznej.

 

WARUNKI UCZESTNICTWA:

 

  1. Zgłoszenie telefoniczne lub e-mailowe.
  2. Deklaracja uczestniczenia we wszystkich zajęciach. W przypadku chęci zrezygnowania obowiązuje
    3-miesięczne wypowiedzenie, ze względu na proces pracy superwizyjnej grupowej i możliwości uzupełnienia składu grupy. W przypadku nieobecności na superwizji uczestnik ponosi koszt nieobecności.

 

SPOSÓB REALIZACJI:

 

  • Superwizja jest realizowana raz w miesiącu od godz. 1600 do 2000.

 

GDZIE:

 

  • w Instytucie Rozwoju Potencjału Życia.

 

TERMINY:

 

  • zgodnie z terminarzem obecnym na stronie.

 

PROWADZĄCY:

 

  • Piotr Bednarczyk